Een opvallende, forse, geel-roestrood-zwarte zweefvlieg, die door de goede vliegcapaciteiten overal aangetroffen kan worden.

Bij de vrouwtjes is de borststukrug opvallend roestrood, bij het mannetjes is het meer zwartig.

Vooral bij de vrouwtjes valt de bleekgele kop sterk op.

Andere benaming voor de stadsreus is hoornaarzweefvlieg.

Het is een zomergast, hij komt vanuit Zuid-Europa naar België.

Ze zijn opmerkelijk vaak te vinden op budleja, vlinderstruik.

Maar andere soorten als berenklauw en koninginnekruid vinden ze ook aantrekkelijk.

De korte voelsprieten verraden dat het een vlieg is en geen wesp.

Wespen hebben altijd lange antennen.

De vlieg is 18 – 25 mm groot en ze zijn te zien van juni tot oktober.

Ondanks de grootte en het vervaarlijke uiterlijk is hij geheel ongevaarlijk.

Het is een vlieg, een angel of steeksnuit heeft hij niet en het volwassen dier leeft van stuifmeel en nectar.

De stadsreusvrouw legt haar eitjes in wespennesten, nesten van gewone wesp, duitse wesp of hoornaar.

Wanneer ze een wespennest gevonden heeft, gaat ze zich eerst uitgebreid poetsen.

Dan betreedt zij lopend het nest en gaat in enkele dagen rustig haar eitjes leggen.

Ze kan ongestoord haar gang gaan.

Zelfs bij contact met de wespen wordt zij niet aangevallen. Hoe dit kan, is niet precies bekend.

Misschien heeft ze met het poetsen een geur aangebracht die de agressie van de wespen onderdrukt.
Enkele dagen nadat het vrouwtje het wespennest verlaten heeft, komen de eitjes die zij gelegd heeft uit.

De larven leven onder in het nest, waar ze zich voeden met dode wespenlarven, stervende wespen en afval.

De wespen laten ook hen met rust.

In de herfst verlaten alle wespen het nest: de werksters en de koningin gaan dood, mannetjes en jonge koninginnen vliegen uit om te paren, waarna ook de mannetjes sterven en de jonge koninginnen een overwinteringsplaats zoeken.

De stadsreuslarven blijven achter om in het lege nest te overwinteren.

In de volgende zomer verpoppen ze, waarna een nieuwe generatie stadsreuzen verschijnt.