Gevlekte hyena ( Crocuta crocuta )

 

De gevlekte hyena is de grootste, agressiefste en luidruchtigste hyenasoort.

Het dier komt het meest voor in grote delen ten zuiden van de Sahara in Afrika.

De gevlekte hyena is sterk gebouwd en heeft een middellange, borstelige staart.

Ze hebben een brede kop en de oren zijn kort.

De vacht is kort en bruingrijs van kleur.

De hyena's die ouder zijn hebben een lichtere vacht dan de jongere hyena's.

Het onderste gedeelte van het lichaam is zwart.

De staart heeft een zwarte punt en de snuit is donkerbruin.

Ze kunnen een snelheid van wel zestig km per uur halen.

Gevlekte hyena's leven in groepen, die clans worden genoemd.

Zijn voorpoten zijn langer dan zijn achterpoten en daardoor krijgt hij ook nog eens zo’n kromme rug. 

 Een clan kan bestaan uit wel drie tot tachtig hyena's! In een clan heerst een strenge rangorde.

De vrouwtjes zijn de baas in de groep en de mannetjes leven aan de rand van de clan.

 

Een hyena is zowel een jager als een aaseter.

Vaak eten ze de restjes van een prooi die andere roofdieren hebben achtergelaten.

Ondanks dat veel wordt gedacht dat hyena’s alleen maar aas eten, kunnen hyena’s ook heel goed jagen.

Zeventig procent van het voedsel wat de hyena’s eten zijn prooien waar ze zelf op hebben gejaagd!

Als de hyena jaagt, jaagt hij in groepsverband op grotere dieren of alleen op kleine dieren.

In een groep hebben ze meer kans om een grote prooi te vangen.

Ze jagen vooral 's nachts en in de ochtend.

Hyena’s kiezen hun prooi zorgvuldig uit en dit zijn dan vaak langzame dieren zoals waterbokken.

De hyena's bijten net zo lang tot de prooi doodbloedt of overlijdt aan shock.

 

Gevlekte hyena’s kunnen het hele jaar door jongen krijgen.

Na een dracht van vier maanden worden er gemiddeld twee jongen geboren.

Soms is het er maar één, soms zelfs vier.

Hyenapups hebben de ogen meteen al open als ze geboren zijn.

Ze zijn dan ook nog helemaal zwart.

Pas als ze wat ouder worden, krijgen ze de bruine vacht met vlekken.

Jonge hyena’s worden geboren in een hol.

Meestal is dat een verlaten hol van een aardvarken of wrattenzwijn.

Na twee tot zes weken verplaatst de moeder de jongen terug naar het hol van de clan.

Pasgeboren hyenabroers of -zussen vechten soms met elkaar.

Vaak overleeft een van de twee dit gevecht niet.

Zo is er meer melk voor het overgebleven jong en overleven de sterkste jongen.

Bij veel dieren kun je aan de buitenkant zien of het een mannetje of een vrouwtje is.

Soms aan hoorns, geweien of manen, soms door simpelweg tussen de achterpoten te kijken.

Bij gevlekte hyena’s lijkt het vrouwtje zoveel op een mannetje, zelfs aan de onderkant, dat ze daaraan niet uit elkaar te houden zijn. De vrouwtjes hebben een pseudopenis, wat letterlijk 'nep-penis' betekent.